Ananuri (dag 28,29)

Zaterdag 26 april (dag 29 – 90 km). Vlakbij Tblisi bezoeken we het Jvari klooster.  Een curieuze kerk met een enorm kruis in het middenschip. Zit ook weer een verhaal aan vast. In plaats van de Military Highway (de S3) naar het noorden, besluiten we een weg  ernaast maar aan de andere kant van de rivier te nemen. Die weg wordt slechter en slechter en – het vervolg laat zich raden – op gegeven moment besluiten we het inmiddels tot grindpad gedegradeerde weggetje voor gezien te houden. We komen piepend, stomend, glijdend tot stilstand in een steile bocht naar boven. Achteruit rijden – zo’n 1000 meter voor er weer kan worden gedraaid. Het is weer afzien – toch is er sprake van enige gewenning.  Terug op de Military Highway eten we in een restaurantje aan de weg een lunch uit de Georgische cuisine met twee heerlijke forelletjes. We staan vandaag onder het klooster/ fort van Ananuri aan de rivier. ’s Nachts lekker rustig, een verademing na de parkeerplaats in Tblisi. Zondag 27 april (dag 30 – 185 km). We rijden op en neer naar Kazbegi aan de grens met Rusland/Tetsjenië. We komen nu in het ‘echte’ deel van de Kaukasus met bergen tot 4000m hoogte en de pas die er doorheen loopt meet 2400m.  In de buurt van Kazbegi nemen we afscheid van de vier equipes die de komende maanden verder reizen door de Stan-landen naar Magadan en het schiereiland Kamtsjatka en vervolgens via de noordkant van Rusland weer terug . Voor het afscheid hebben we een  lunch  bij een beeldhouwer thuis die met een speciale (laser)techniek mooie sculpturen uit steen maakt. Op de terugweg gelukkig niet zo’n dikke mist als in de ochtend – toen zicht van niet meer dan meter of vijf.  We staan aan het eind van de middag weer lekker rustig aan de rivier. Morgen gaan we door met drie equipes, want twee equipes rijden sneller terug naar Griekenland en nemen komende week de veerboot van Igoumenitsa naar Triëst. Vandaag beter weer – gelukkig weer een zonnetje en meeste tijd droog.