Marokko feb 2017 (2 –> Taroudant)

21/2 ma. Rij 80 km (?) naar Asilah, en in plaats van de gebruikelijke camperplek aan de stadsmuur ga ik naar een van de twee naast elkaar gelegen campings. Eerst aan de overkant vd campings naar Maroc Telekom voor een simkaart (30DH, 1Gig) en extra gig (10 Gb voor 100 DH voor een maand). De camping is vertrouwd Marokkaanse kwaliteit – vage plekken op een weiland, electriciteit gammel maar doet het, douche is warm, toilet mwah. Wandeling door het mooie ‘blauwe’ stadje. Camping halfvol, aan de stadsmuur maar twee campers – dat ziet er veelbelovend uit. Ben nl. bang dat het erg druk met campers is – lees dat ook in het verslag van Thole. Di 22/2 verder naar El Jadida, ook aan de kust, 400km – tolweg (220 DH / € 21). Prachtig voormalig Portugees vestingsstadje. Wandel 11km (!!) min of meer blind door de oude stad, markt na markt, smalle intieme straatjes. Probeer met Google Maps mij te oriënteren, maar verder dan de ondergaande zon in mijn rug houden  (“loop oostwaarts”) kom ik niet. De camping is voor 90% bezet, veel Fransen. Dit gaat toch het beeld worden, vrees ik.  Wo 23/2  via de N1 naar Sidi Kaouki ( 280km) vlak onder Essaouira, aan de kust. Gelukkig geen  tolweg meer en nu openbaart zich weer het hele dagelijkse leven op en langs de weg. De natuur  wordt heuvelachtiger, minder polderlandschap. Het begint er op te lijken. Op de camping heb ik eerder gestaan, mooie ruime plekken, goed sanitair. Ook nu weer druk (80% bezet) maar niet te merken aan (vervelend) gedrag of (gebrekkig) uitzicht. Kijken of ik hier paar dagen kan blijven. Het weer is redelijk, graad of 18 en varierend van totaal blauwe hemel tot geheel bewolkt.  Sidi Kaouki stelt als plaats niets voor – aantal hotels, resto’s, wat surfers vanwege aangename golven, veel strand. Naast de camping blijkt een nieuwe camperplek gekomen. Wandel donderdag 24/2 naar het restaurant La Mouette et les dromedaires dat een kilometer buiten het gehucht ligt. Heerlijk verfijnd eten – loup st Pierre (zeewolf?) (150DH / €14), jammer dat de franse dame die mij bedient niet voor dit werk in de wieg is gelegd. Zeg nou zelf, Is het erg overdreven ‘sorry’ te verwachten als een een spa fles zo wat in mijn gezicht explodeert en alles zeiknat maakt? Men schenkt hier overigens ook alcohol (glas wijn 45DH), maar dat laat ik passeren. Vrijdag maak ik flinke kilometers langs het strand en lunch op  de terugweg bij een van de vijf restaurantjes die zich naast de Marabout  (heilige plek) aan het strand  bevinden. Dorade met frites, groente, slagarnituur (55DH). Terug op de camping kijk ik met mijn simkaart (kost me wel 500 MB) naar NPO Politicologic over het spagaat van de PvdA – hoe die partij de traditionele autochtone arbeider is kwijtgeraakt (aan Fortuin en nu Wilders), mede door etiket ‘Partij vd Allochtonen’ terwijl de traditionele migranten stemmen (door beleid Ascher en oprichting partij Denk) steeds meer verdwijnen en daarnaast de progressieve intellectueel uitwijkt naar Groen Links. Heb met ze te doen. Bolkestein (VVD) komt in beeld met zijn kritische noot over de islam in relatie tot voor Nederland essentiële waarden – gelijkheid man en vrouw, verdraagzaamheid, vrijheid van meningsuiting – en ik heb voor Bolkestein nu meer begrip dan toen, zo’n 15 of 20 jaar geleden. Volgens PvdA corryfee Felix Rottenberg moet de PvdA zich meer richten op gemeenten (wethouders) en minder op het landelijke (meeregeren) en daar zit wat in. Roerige politieke tijden houden me ook hier in Marokko bezig. Overigens: van alledag is het genoegen de Volkskrant te downloaden (kan ook in een lightversie als internet het zoals nu niet goed doet) en  bij het ontbijt uitgebreid te lezen. Lees over onderwerpen die ik thuis niet of nauwelijks aanraak. Bijvoorbeeld afgelopen maandag voor het eerst de interessante column van Caspar Jansen (natuur en milieu) over kleinschalig boeren – blijkt dat zijn laatste bijdrage te zijn! Nu ik het toch over dagbesteding heb: lees al driekwart jaar Congo van David van Reybrouck (epub), mooie roman over de geschiedenis, maar thuis lezen schiet niet op (40%, maand later 42% etc.), maar hier in paar dagen naar 70% (’t is een dikke pil)! Weet niet of ik het einde haal want de complexiteit (zit nu in de jaren negentig) neemt toe ten opzichte van de voor mij vertrouwde jaren 60 en 70 (Lumumba, Kasavubu, Tsjombe).

Zondag 26/2. Rij 170 km naar het zuiden langs de kust. Het eerste deel vanaf Sidi Kaouiki is een schitterende b-weg die uitkomt op de N1 naar Agadir. Praktisch niemand op de weg. Vijf kilometer buiten Aouirir en ook  zo ver van de kust verwijdert, ligt een vrij nieuwe camping. Met resto, dat komt goed uit. Fiets nog wel op en neer naar het stadje, hou mijn conditie zo enigszins op peil. Vul mijn groentevoorraad aan ten behoeve van mijn eeuwig durende tajine (aardappel, wortel, ui, aubergine, prei, paprika, peper, courgette, kikkererwt  en wat zoal verder langs komt). Schitterend weer, graad of 20. Maandag 27/2. Merk ’s ochtends dat mijn ijskast het niet meer doet. Check de zekeringen maar die zijn ok. Euvel vaker gehad en dan wou ie het wel plotseling weer gaan doen.  Voel me er niet senang bij. Op camperforum vind ik een tip voor een camperelectricien in Agadir, 7 km van mijn route naar Taroudant. De firma checkt de hele koelkast van onder tot boven en komt uit bij de printplaat, waar ik al bang voor was. Deze wordt geheel gedemonteerd dat wil zeggen inclusief onderdelen die nog nooit uit elkaar zijn gehaald. Alle contacten worden grondig schoongemaakt. Uiteindelijk doet de koelkast het weer voor 75%. Hij blijft  constant aan (aan/uit knop werkt niet), op één temperatuurstand (3 sterren – precies goed) en hij blijft gelukkig nog wel automatisch wisselen tussen 12v, gas, 220V. Kosten 300DH (€28) voor 1,5 uur werk.  Nieuwe printplaat verkopen ze niet in Marokko – een nieuwe kost in Nederland € 100 – weet ik want heb een keer nog net binnen de garantie een nieuwe gehad. Taroudant blijk ik toch eerder bezocht te hebben, wist ik niet meer.  Er is een camperplek naast de stadsmuur gekomen – stampvol (weer veel fransen) maar met aangenaam sfeertje. Deze cp (N30 28.756 W 08 52 500 of N30.48013 W8.87565) heeft ook wc en douche (koud). ’s Middags (het is inmiddels 23 graden) verken ik de stad te voet en in de namiddag met de fiets. Taroudant heeft door de vele (deels overdekte) oude soukhs de naam ‘klein Marrakech’ – maar dan praktisch zonder touristen. Op het plein to be (place Assarag / Al-Alaouyine) zoek ik een restaurant op en geniet van de drukte op het plein. Kom om 21.00 uur terug op de camperplek en ondanks drukte is het muisstil.