Terugrij route (Marokkoreis, nov 2014)

Dinsdag 11 november. Van de parkeerplek aan de muur in Assilah naar de ferry in Tanger port medina (ong. 35 km ten oosten van Tanger). In de stromende regen. Ferry twee uur te laat – we vertrekken om 15.00 uur  + 1,5 uur varen +  een uur later in Spanje. In Tarifa naar camping Rio Jara alwaar resto dicht is maar in t cafe worden diepvriespizza’s geserveerd. De meest schamele maaltijd van de hele reis tegen exorbitante prijzen (115 km). Woensdag 12 november. 8.30 uur op pad en om 16.00 uur op camping Monfraque bij Plasencia (in nabijheid van natuurpark)  (560 km). Resto helaas dicht – vorige keren daar redelijk lekker gegeten. Resto naast de camping gaat pas om 20.00 open – dan maakt Juul wel wat klaar in de camper. Donderdag 13 november. Weer om 8.30 uur op pad en uiteindelijk Bordeaux gehaald. Jammer dat laatste km’s in de file moesten worden verreden,  daardoor met donker aankomen op de (mooie) stadscamping en in t donker een plek vinden wat na zo’n pittige reisdag niet meevalt. Resto op de camping (wel) open en daar gegeten. (830 km). Vrijdag 14 november. 08.00 uur op pad en eind van de middag bij mooie camperplek boven Parijs in de buurt van Compiegne. (650 km). Zaterdag 15 november. De laatste loodjes – in de regen en temperatuur inmiddels gedaald naar 12 graden. Behouden thuiskomst in Amsterdam (500 km). Tijdens het uitladen betrappen we in huis een insluiper, nemen deze in de houdgreep, politie erbij, aangifte doen. Fluitje van een cent – we missen gelukkig niks. Nu gaan we even bijkomen.

Aanrijroute: 2600 km / rondreis Marokko: 3300 km / terugrijroute: 2400 km. totaal: 8300 km.

PS  Je kan in zo’n reisverslag natuurlijk nooit alles kwijt, maar dan toch nog dit. Tijdens onze reis kregen we een akkefietje met de gemeente Amsterdam (BWT) die juist dit moment uitkoos om een zaak van bijna een jaar geleden opnieuw tot leven te wekken. Geen enkele consideratie met het feit dat we er even niet waren. We weten dat bij thuiskomst een acceptgiro op onze mat ligt waarmee we per direct een dwangsom van ettelijke duizenden euro’s moeten betalen. Zoiets kan het humeur behoorlijk vergallen. We komen er wel uit hoor…… Dank voor het meelezen, het meegenieten en de reacties.