Griekenland (mei / jun 2015)

Di 30 jun. Dag van afscheid van griekenland – we hebben de tijd, we hoeven ons pas om 22.00 in de haven van Igoumenitsa te melden. Rond het middaguur nemen we afscheid van Alexandra en Fabrice en vertrekken en nemen niet de weg door het binnenland maar langs de kust naar Igoumenitsa. Vlak na de … Continue reading »

Zo 28 jun. Van Tosca / Greekferry ook gisteren niets gehoord. Wat als er a.s. woensdag een run op de ferry plaatsvindt? Gisteravond tot in de kleine uurtjes Het Griekse Drama tot mij genomen. Ik noteer nog even wat kerngegevens. 240 miljard totale schuld aan EU en IMF (is 80% van de totale staatsschuld). Afgelopen … Continue reading »

Vrij 26 jun. In de ochtend het gebruikelijke tutten en eindelijk  weer eens verslag bijwerken (sorry!). Wacht op bericht van Tosca mijn gewaardeerde contactpersoon bij greekferries.gr of we komende woensdag met de ferry van Igoumenitsa naar Ancona kunnen. Gisteren lag – zo meldde ze mij – hun boekingssysteem plat. Aan het einde van de ochtend … Continue reading »

Zo 21 jun. ’s ochtends zwemmen daarna inpakken en wegwezen. Op het strand vinden we in het zand een biljet van €50. We kijken of we iemand zien die iets mist, maar er is niemand. We wachten nog even en gaan dan met onze schat terug naar de camper. We rijden ahw de bocht om voorbij Kalamata (LPG … Continue reading »

Wo 17 jun. Huisgenote opgehaald en wederom via de oostkant van de Mani van Gythio via Kotronas en Kap Tenaro (mozaïk, poort naar de Hades) naar Porto Kagio – op de P van taverne Porto (N 36gr 25’ 41.4’’ E 022gr 29’ 13.5’’). In het dorpje / haventje de eniger camper – fantastische sfeer. Paar … Continue reading »

Ma 15 jun. Op tijd naar de grotten – cave of vlihada.  Na vijf minuten lopen ben ik er al vlak achter een bus met Belgen. Ik kan me bij hen aansluiten. In slecht Grieks maakt de reisleidster mij dat duidelijk. In belabberd Vlaams zeg ik dat het probleem niet bij hen maar bij mij … Continue reading »

vrijdag 12 jun. Ik verlaat eind van de ochtend Porto Kagio en de steile weg blijkt naar boven veel minder eng dan ik dacht toen ik gisteren naar beneden reed. Een paar km verder ligt Vathia een typisch Mani dorpje – ik wandel er doorheen en vlak voor ik weer instap spreekt een Nederlandse dame mij … Continue reading »

Din 9 jun. Weer een langere wandeling. Nu snikheet. Op 150 meter van onze plek een spiksplinter nieuw complex van kerkje, los staande appartementen, kinderspeelplaats en zwembadje. Verbazingwekkende luxe in deze krappe tijden. Blijkt van de kerk te zijn en is bedoeld voor opvang van kinderen – is bijna af en gaat weldra open. Twee … Continue reading »